gnocchi di semolino

Ελπιζω η κορη μου που ζει στην Ρωμη να μην με μαλωσει (κουκλα μου σου αφιερωνω τις καρδουλες)  λεγοντας οτι τα νιοκι αλα ρομανα εχουν στρογγυλο σχημα, οποτε γιατι εφιαξα καρδουλες???
Οκ, τα νιοκι αλα ρομανα οπως ειναι και το σωστο ονομα,  εχουν στρογγυλο σχημα, για αυτον τον λογο δεν τους εδωσα αυτο το ονομα, αλλα τα ειπα απλως νιοκι με σιμιγδαλι.
Κατα τα αλλα η διαδικασια ειναι ακριβως η ιδια. Ειναι ενα πολυ νοστιμο πιατο  με αυτη την κρουστα που σχηματιζεται επανω, γρηγορο,  και εαν τους δωσουμε το σχημα που μας αρεσει, οπως εκανα εγω, μπορουμε να παιξουμε με καρδουλες, τριφυλια, καμπανουλες, ο,τι θελουμε.

Βαζουμε να ζεσταθει μισο λιτρο γαλα και ενα τεταρτο του λιτρου νερο. Αλατιζουμε ελαφρα και μολις πριν αρχισει να βραζει ριχνουμε σαν βροχη 125 γρ. σιμιγδαλι, ανακατευοντας με προσοχη για να μην σβωλιασει. Ψηνουμε για 6/7 λεπτα ανακατευοντας συνεχεια και  αποσυρουμε απο την φωτια. Αφηνουμε να κρυωσει λιγο και προσθετουμε ενα κροκο, λιγο μοσχοκαρυδο  και μια χουφτα παρμεζανα τριμμενη.

Ανακατευουμε καλα και ριχνουμε σε κρυα επιφανεια, αν εχουμε μαρμαρο καλυτερα, εγω που δεν εχω μαρμαρο το εριξα σε ενα μεγαλο μακροστενο πιατο. Με την βοηθεια μιας σπατουλας η ενος κουταλιου στρωνουμε ομοιομορφα το μειγμα σε παχος ενος εκατοστου. Αφηνουμε να κρυωσει και μετα με κουπ πατ που βρεχουμε συχνα, κοβουμε σε ο,τι σχημα θελουμε. Βουτυρωνουμε ενα πυρεξ, βαζουμε μεσα τα νιοκι με τροπο ωστε να ακουμπουν ελαφρα το ενα πανω στο αλλο, ριχνουμε επανω μπολικη παρμεζανα τριμμενη και κομματακια βουτυρου εδω και εκει, και ψηνουμε στους 180 βαθμους μεχρι να σχηματιστει η κρουστα. Καπου 20 λεπτα.

Il semolino si usa parecchio nella cucina greca. Il suo uso più frequente e conseguentemente più celebre è per il halvas; una sorta di budino al semolino appunto.  Confesso che al consumo dolce preferisco quello salato e questi gnocchi alla romana a mio parere sono un piatto semplice e squisito. La crosticina che si forma è veramente deliziosa, molto affine al mio gusto che privilegia i sapori sapidi a quelli dolci.

Questa volto ho preferito dargli un formato diverso al solito rotondo ed ecco chiarito perché li ho chiamati semplicemente gnocchi di semolino.

Mettiamo a bollire mezzo litro di latte e un quarto di litro di acqua. Saliamo leggermente e poco prima che raggiunga il bollore versiamo a pioggia 125 gr. di semolino. Mescoliamo con una frusta stando attenti affinchè non si formino dei grumi. Cuociamo per 6/7 minuti mescolando continuamente e ritiriamo dal fuoco. Lasciamo raffreddare un poco e uniamo un tuorlo, un poco di noce moscata e una manciata di parmigiano grattugiato mescolando per amalgamare bene il tutto.

Versiamo su una superficie liscia e fredda, tipo marmo o un piatto grande  e livelliamo con una spatola, dando lo spessore di 1 cm.  Lasciamo raffreddare e tagliamo con una tagliabiscotti nella forma che desideriamo. Imburriamo una pirofila e sistemiamo gli gnocchi sovrapposti leggermente. Versiamo una manciata molto generosa di parmigiano grattugiato, fiocchetti di burro e inforniamo. Cuociamo a 180 gradi finchè non si formi una bella crosticina.

strangolapreti

Δηλαδη σαν να λεμε “πνιγειπαπαδες” αν και το πιο σωστο θα ηταν να πω στραγγαλιζει αλλα δεν καταφερα  να σχηματισω την λεξη για να το το ελληνοποιησω ορθα.

Το ονομα του φαγητου εχει δυο εκδοχες. Η μια οτι οι παπαδες με την γνωστη λαιμαργια τους πνιγονται οταν τα τρωνε, η δευτερη οτι ο κοσμος ευχοταν να πνιγουν ενω τα ετρωγαν. Να σου κατσει στο λαιμο που λεει και ο λαος μας!!!! 

Το ονομα και οι δυο εκδοχες φυσικα πηγαζουν απο αντικληρικους που εκαναν  σατιρα σε βαρος των παπαδων.

gnocchi alla sorrentina

Πριν αρκετο καιρο εγραψα την συνταγη για το πως φιαχνουμε νιοκι με πατατες. Εαν θυμαμαι καλα ειχα υποσχεθει να βαλω και μια χαρακτηριστικη συνταγη μαγειρεματος. Προσωπικα μου αρεσουν πολυ με γκοργνοντζολα, αλλα τωρα που ειναι καλοκαιρι, προτιμω μια συνταγη σαν αυτην που ακολουθει. Καλοκαιρινη, με ιταλικα χρωματα και χαρακτηρα, απο μια υπεροχη περιοχη της νοτιας Ιταλιας, του Σορρεντο, αποτελει ενα απο τα πιο δημοφιλη ιταλικα πιατα που βρισκουμε ανα τον κοσμο.Τα νιοκι εαν θελουμε τα αγοραζουμε, αν και δεν γνωριζω εαν βρισκονται στην Ελλαδα. Bρισκονται? Μα και να τα βρισκουμε, οπως εγω τα βρισκω ετοιμα, προτιμοτερο  να τα φιαξουμε μονοι μας. Ειναι ευκολα και πολυ οικονομικα.  Τωρα οσον αφορα τα τυρια, σε γενικες γραμμες, εαν υπαρχει εναλλακτικη με ελληνικα τυρια συνηθως  την προτεινω. Υπαρχουν ομως συνταγες που τουλαχιστον εγω, δεν βρισκω κατι εναλλακτικο, οπως αυτη για παραδειγμα,  οποτε προτιμω να το προτεινω με τα ιταλικα τυρια, για να σεβαστω και την προελευση του!!! Eυτυχως  μοτσαρελλα και παρμεζανα στην Ελλαδα βρισκονται!

Συστατικα:

-          νιοκι

-          1 μοτσαρελλα

-          τριμμενο τυρι παρμεζανα η γκρανα

-          σαλτσα ντοματας τυπο πουμμαρο

-          1 σκελιδα σκορδο

-          φυλλα φρεσκου βασιλικου

-          εξτρα παρθενο ελαιολαδο

-          αλατι

Διαδικασια:

Φιαχνουμε την σαλτσα βαζοντας σε τηγανι το σκορδο με το λαδι σε σιγανη φωτια. Μολις το σκορδο ξανθινει, το βγαζουμε και ριχνουμε την σαλτσα ντοματας. Αλατιζουμε και αφηνουμε να σιγοβρασει για περιπου 20 λεπτα. Ριχνουμε τα φυλλα βασιλικου κομμενα, ανακατευουμε και αποσυρουμε απο την φωτια.

Σε αλατισμενο νερο βαζουμε τα νιοκι να βρασουν. Δεν τα ριχνουμε ολα μαζι για να μην πεσει αποτομα η θερμοκρασια του νερου, εξ αλλου μετα θα μπουν στον φουρνο, οποτε δεν μας ενδιαφερει εαν τα πρωτα που θα βγαλουμε κρυωσουν λιγο. Οταν κοχλαζει το νερο, τα ριχνουμε λιγα λιγα και μολις ανεβουν στην επιφανεια τα βγαζουμε με τρυπητη κουταλα φροντιζοντας να μην μεταφερουμε νερα στο ταψακι που θα τα βαλουμε,  στο οποιο θα εχουμε βαλει μερικες κουταλιες απο την σαλτσα μας.

Βαζουμε ολα τα νιοκι στο ταψακι, ριχνουμε απο πανω την υπολοιπη σαλτσα,  ανακατευουμε πολυ ελαφρα, βαζουμε την μοτσαρελα κομμενη σε μικρα κυβακια, ριχνουμε αφθονο τυρι τριμμενο και βαζουμε στο γκριλ για περιπου 10 λεπτα.

Οgni tanto desidero scostarmi dalla cucina greca, primo per il desiderio di mangiare un piatto italiano, secondo per proporlo ai miei connazionali ; onestamente non so se in greci in Grecia conoscano questo, quando ci vado non bazzico i ristoranti italiani per ovvie ragioni.

Sarò molto sintetica nella descrizione, visto che come si usa dire dalle mie parti "porto civette ad Atene". La frase equivale al dire una cosa ovvia, risaputa, ed è dovuta ad Aristofane che la usò in una delle sue commedie, ma non chiedetemi quale, tanto non me lo ricordo; e lo disse perchè essendo la civetta l'uccello sacro della dea Atena, ed essendo quest'ultima la protettrice di Atene, voleva significare l'ovvietà manifesta.

Prepariamo quindi gli gnocchi  come si vede qui. Mentre riposano, prepariamo una salsa con uno spicchio di aglio schiacciato e fatto rosolare in olio evo. Togliamo l’aglio, aggiungiamo della passata di pomodoro, saliamo e cuociamo a fuoco basso per circa 20 minuti. Aggiungiamo foglie di basilico fresco tritato,  mescoliamo e ritiriamo dal fuoco.

Mettiamo a lessare gli gnocchi in acqua salata e quando riaffiorano in superficie li togliamo con una schiumarola e li versiamo in una pirofila, sul cui fondo avremmo versato qualche cucchiaiata di salsa.

Versiamo sugli gnocchi il resto della salsa, uniamo cubetti di una mozzarella e spargiamo abbondante parmigiano grattugiato.

Mettiamo al grill per una decina di minuti.

gnocchi di zucca (gnocchi kolokithas)

Δεν εχει να κανει με το halloween, ως γιορτη δεν μου λεει τιποτε,  την κολοκυθα την φιαχνω διοτι ειναι η εποχη της, ειναι νοστιμη, και φιαχνεται με πολλους τροπους.

Γλυκα, αλμυρα, ριζοττο, νιοκι, τορτελλι, πιτες, τουρτες.....

Συστατικα:

-          500 γρ. κιτρινη κολοκυθα
-          150 γρ. περιπου αλευρι για ολες τις χρησεις
-     1 κροκο αυγου
-          μια πρεζα αλατι
-     μοσχοκαρυδο
-          βουτυρο
-          φυλλα φρεσκου φασκομηλου
Διαδικασια:
Βγαζουμε την φλουδα απο την κολοκυθα, καθαριζουμε απο τυχον σπορους και ινες, την πλενουμε, την κοβουμε σε μεγαλους κυβους, στεγνωνουμε καλα και ψηνουμε στην λαμαρινα του φουρνου για περιπου μιση ωρα στους 200 βαθμους.
Την πολτοποιουμε με ενα πηρουνι. Προσθετουμε το αλευρι,  τον κροκο, το μοσχοκαρυδο και το αλατι και ανακατευουμε καλα.
Το πιο πιθανον ειναι το μειγμα να κολλαει στα χερια, αλλα καλυτερα να μην προσθεσουμε πολυ περισσοτερο αλευρι διοτι αλλοιωνεται η γευση.
Ριχνουμε λιγο αλευρι στο τραπεζι, κοβουμε κοματια απο το μειγμα και τα πλαθουμε κορδονια σε παχος μισο δαχτυλο περιπου η και περισσοτερο.
Τα κοβουμε σε κομματια 2 εκατοστων, και τα σερνουμε στα δοντια ενος πηρουνιου πατωντας τα λιγο, για να σχηματιστουν οι τυπικες γραμμες.
Βαζουμε να βρασει αλατισμενο νερο και ριχνουμε λιγα την φορα τα νιοκι.
Τα αποσυρουμε με τρυπητη κουταλα μολις εμφανιστουν στην επιφανεια του νερου.
Εχουμε στο μεταξυ καψει το βουτυρο με το φασκομηλο. Μολις βγαλουμε τα νιοκι, τα τοποθετουμε σε πιατελα, ριχνουμε απο επανω το βουτυρο, και σερβιρουμε αμεσως με αφθονη παρμεζανα.

Σημειωση: η κολοκυθα δεν πρεπει να εχει πολυ νερο, το ζητουμενο ειναι να εχει λιγο και αυτο που εχει να το αφαιρεσουμε. Οσο λιγοτερο νερο εχει, τοσο λιγωτερο αλευρι χρειαζεται.

 

Non c’entra con halloween,non mi dice molto questa festa, così lontana dalla mia cultura!

C’entra invece con la stagione, perché è la sua!
Dolce o salata, risotto, gnocchi, tortelli o torte , comunque la si faccia è squisita!

Ingredienti:
-          500 gr. di zucca
-          150 grammi circa di farina per tutti gli usi
-     il tuorlo di un uovo
-          un pizzico di sale
-     noce moscata
-          burro
-          salvia
Procedimento:
Sbucciamo la zucca, togliamo eventuali semi e filamenti, la laviamo e la tagliamo a pezzi. Asciughiamo bene e facciamo cuocere al forno per circa mezz’ora a 200 gradi.
Schiacciamo con una forchetta e la riduciamo in una purea. Aggiungiamo la farina, il tuorlo, la noce moscata e il pizzico di sale. Mescoliamo bene e prepariamo un impasto che probabilmente sarà un pò appiccicoso.
Se riusciamo, cerchiamo di non aggiungere altra farina.
Infariniamo la spianatoia, prendiamo un po’ di impasto alla volta e lo tiriamo a cordone di spessore di mezzo dito o anche di più. Tagliamo a pezzetti di 2 cm. e gli diamo la classica forma con una forchetta.
Li buttiamo pochi alla volta in acqua salata che bolle e li togliamo con la schiumarola non appena affiorano in superficie.
Nel frattempo, avremo fatto imbrunire il burro con la salvia.
Versiamo sugli gnocchi appena scolati e serviamo subito con abbondante parmigiano.

Nota: meno acquosa è la zucca meno farina serve a tutto guadagno del sapore.