24/12/14

insalata di rinforzo/η σαλατα της ενισχυσης

insalata per la vigilia di Natale
Το δειπνο της παραμονης των Χριστουγεννων  ειναι καθιερωμενο και γιορταζεται σε ολοκληρη την ιταλικη χερσονησο με σημαντικες διαφορες αναλογα με την περιοχη  και το πορτοφολι φυσικα αλλα με κοινο παρανομαστη την αποχη απο το κρεας.Με μια καποια εννοια θα μπορουσαμε να πουμε οτι προκειται για νηστησιμο δειπνο, εαν για νηστεια εννοουμε μοναδικα την μη καταναλωση κρεατικων και γαλακτοκομικων παραγκωνιζοντας παντελως  την εννοια της εγκρατειας.
Και ενω στην Λομπαρντια που δεν βρεχεται απο θαλασσα αλλα αφθονει σε λιμνες και ποταμια παραδοσιακα ειχαν τον πρωτο λογο τα ψαρια του γλυκου νερου, ποταμισια και λιμνισια, στις βορειες και νοτιες περιοχες που η θαλασσα βρεχει τα παραλια τους, καθιερωμενο ειναι το δειπνο με θαλασσινα ψαρια και οτιδηποτε αλλο παρεχει η θαλασσα. 
Ετσι λοιπον οι παρθενοπαιοι, που  ετσι ακομη και  σημερα αποκαλουνται οι ναπολετανοι, το δειπνο της παραμονης ετοιμαζουν ορεκτικα με χταποδια, πρωτα πιατα με οστρακοειδη και δευτερα πιατα με χελια.  Το τραπεζι το κλεινει απαραιτητα η ενισχυμενη σαλατα που ειναι γνωστη επισης ως σαλατα με κουνιπιδι και τουρσια.

Το γιατι λεγεται ετσι, δεν ειναι γνωστο  αλλα ασφαλως οπως και για ολα τα πραγματα με μυστηριωδεις   και ανεξιχνιαστες καταβολες, υπαρχουν διαφορες εκδοχες, στην συγκεκριμενη περιπτωση δυο. Η μια λεει οτι αυτη η πλουσια σαλατα ενισχυει ενα κατα τα αλλα φτωχο δειπνο. Μπορουμε να πουμε φτωχο δειπνο σαν αυτο που ανεφερα πιο πανω? Aσφαλως και οχι, αλλα ενα τετοιο  πλουσιοπαροχο δειπνο γινεται τωρα, εδω και μερικες δεκαετιες, σιγουρα οχι στην παλια φτωχη Ναπολη οπου αναλογα φτωχο ηταν και το δειπνο της παραμονης.
Η αλλη εκδοχη λεει οτι αυτη η σαλατα ενισχυεται διαρκως , καθοτι διαρκει απο την παραμονη μεχρι και την πρωτοχρονια και τα υλικα που τρωγονται σιγα σιγα τα αντικαταστουμε  με νεα.
Διαλεξτε και παρτε την εκδοχη που σας αρεσει. Προσωπικα προτιμω την πρωτη.

Την σαλατα την εφιαξα με ενα κιτρινο κουνουπιδι που βρηκα στην αγορα. Μεχρι τωρα γνωριζα τα ασπρα, οπως και τα μωβ που εμφανιστηκαν εδω και λιγα χρονια. Το κιτρινο το ειδα για πρωτη φορα τωρα και δεν μπορεσα να του  αντισταθω. Απο το ασπρο κουνουπιδι που ολοι γνωριζουμε διαφερει μονο στο χρωμα. Κατα τα αλλα εχει την ιδια οσμη και την ιδια γευση. Δυστυχως τα αντανακλαστικα μου με προδωσαν, εαν ημουν πιο γρηγορη  θα μπορουσα να ειχα αγορασει ενα ασπρο, ενα μωβ και ενα κιτρινο κουνουπιδι για ενα απαραμιλλο χρωματικο αποτελεσμα, αλλα δεν πειραζει. Την επομενη φορα... ετσι κι αλλοιως την σαλατα την φιαχνω συχνα!

η ενισχυμενη σαλατα
Υλικα:
  •           1 κουνουπιδι
  •           2 πιπεριες εναλλακτικα ενα βαζακι πιπεριες τυπου φλωρινης
  •           διαφορα τουρσια κομενα σε κοματακια
  •           καπαρη τουρσι
  •           ελιες πρασινες και μαυρες (εγω εβαλα μονο πρασινες)
  •           ατζουγιες στο λαδι
  •           αλατι, πιπερι
  •           λαδι, ξυδι
Διαδικασια:
Πλενουμε τις πιπεριες, τις στεγνωνουμε και τις βαζουμε στον φουρνο στους  200 βαθμους για περιπου μιση ωρα γυριζοντας τις δυο τρεις φορες, μεχρι να μαλακωσουν. Μολις τις βγαλουμε απο τον φουρνο τις βαζουμε μεσα σε χαρτινη σακουλα και κλεινουμε καλα. Αφηνουμε για 15 λεπτα, μεχρι να κρυωσουν. Τις βγαζουμε απο την σακουλα και αφαιρουμε τις φλουδες. Κοβουμε σε λωριδες και ριχνουμε επανω λιγο λαδι.
Πλενουμε το κουνουπιδι και με κοφτερο μαχαιρι κοβουμε τα κοτσανια. Κραταμε μονο τα λουλουδια που τα ριχνουμε σε αλατισμενο νερο που κοχλαζει και τα βραζουμε με ανοιχτο καπακι για 4 / 5 λεπτα. Πρεπει να μεινουνε τραγανα, οχι να λειωνουνε. Τα βγαζουμε απο το νερο με τρυπητη κουταλα και τα ριχνουμε σε μεγαλο μπωλ. Προσθετουμε τις πιπεριες, τα τουρσια, την καπαρη, τις ελιες, τις ατζουγιες. Αλατιζουμε, τριβουμε μαυρο πιπερι και ριχνουμε δυο κουταλιες καλο ασπρο ξυδι και καλο ελαιολαδο.

ingredienti per l'insalata di rinforzo

Anche se è nata per rinforzare un pasto povero, almeno secondo una delle versioni del perché del suo nome, quest’insalata è straordinaria non solo per accompagnare un pasto di quel tipo, ma anche per concludere un pasto ricco oltrechè costituire anche un piatto unico e leggero.
Per queste ragioni la preparo spesso anche se la tradizione la vuole legata alla cena partenopea della vigilia.
Il cavolfiore giallo l’ho trovato al mercato, finora ero abituata al cavolfiore bianco e da qualche tempo anche a quello viola che variabilmente utilizzo. Purtroppo, come dicevo ai miei lettori greci, sono stata lenta di riflessi, diversamente avrei comprato e  preparato l’insalata con cavolfiore bianco, viola e giallo, per un risultato cromatico impareggiabile!

Ingredienti:
  •           1 cavolfiore
  •           2 peperoni
  •           sottaceti misti
  •           capperi sottaceto
  •           olive verdi e nere (io ho utilizzato solo verdi)
  •           acciughe sott’olio
  •           sale, pepe
  •           aceto, olio evo
Procedimento:
Lavare i peperoni, asciugarli e metterli a cuocere al forno a 200 gradi per mezz’ora girandoli ogni tanto, finchè non diventino belli morbidi. Toglierli dal forno e con attenzione per non scottarsi prenderli dal picciolo e infilarli in un sacchetto di carta, dove resteranno per 15 minuti, finchè non diventino freddi abbastanza da essere maneggiati. A questo punto la pellicina viene tolta con facilità. Togliere quindi la pellicina, staccare il picciolo e tagliare a listarelle, togliendo eventuali semi e filamenti. Irrorare con un filo di olio e tenere da parte.
Lavare il cavolfiore e separare le cime. Tuffarle in acqua salata che bolle e farle bollire per 4/5 minuti a pentola scoperta. Le cime devono restare al dente, non disfarsi. Toglierle dall’acqua con la schiumarola e sistemarle in un’insalatiera. Aggiungere i peperoni, i sottaceti, le olive, i capperi e le acciughe. Salare, macinare del pepe nero e condire con un paio di cucchiai di un buon aceto bianco e dell’olio evo.
  
σαλατα της ναπολης με κουνουπιδι και τουρσια





5 commenti:

Chiara ha detto...

generalmente cucino il cavolfiore e anche tutte le altre verdure a vapore, restano perfette. Mi segno questa insalata che non conoscevo, se non trovo il cavolfiore giallo userò quello bianco, ancora tanti auguri cara, un bacione !

Irene ha detto...

hai ragione per la cottura a vapore. a volte me ne dimentico! :)
bacione

Diane ha detto...

auguri per le feste e grazie per le per tutte le ricette

Amelie ha detto...

Cara Irene, ti auguro uno splendido 2015, farcito solo di cose belle!
amelie

Irene ha detto...

@amelie
ricambio gli auguri di cuore. tutto il bene possibile!
un abbraccio

Posta un commento