20/08/14

portobello ripieni al forno/μανιταρια πορτομπελο γεμιστα στον φουρνο


Ενα μεγαλο βαζο με αποξηραμενα porcini  και ενα πιο μικρο με piopparelli στο λαδι ηταν δυο καταπληκτικα δωρα απο τον  πατερα της κορης μου. Οχι  και οτι εκπλαγηκα, απο τοτε που τον γνωριζω, και τον γνωριζω καμποσα χρονακια, δεν υπαρχει καμια μα απολυτως καμια περιπτωση να ερθει η εποχη των μανιταριων και να μην αρχισει να οργωνει δαση, βουνα και πεδιαδες ψαχνοντας και βρισκοντας, ω ναι! μανιταρια που καθως δεν γνωριζω πως λεγονται στα ελληνικα, μου ειναι και αδυνατον να τα αναφερω.
Porcini, mazze di tamburo, chiodini, finferli, piopparelli, gallinacci,  και ποσα αλλα  που εχω ξεχασει!
Τα πιο ωραια porcini, αυτα με σκληρη σαρκα και χωρις χτυπηματα τα τρωμε στο λεπτο. Φιλεταρισμενα σε πολυ λεπτες φετες, λιγο αλατι, λεμονι και δυο σταγονες λαδι!  Μεχρι και η μαμα μου που ηταν προκατειλημενη και συνεπως δυσπιστη τρελλαθηκε μολις τα δοκιμασε!
Για αυτον τον λογο μου ειναι δυσκολο πια να  με ικανοποιησουν μανιταρια καλλιεργειας, αλλα καμια φορα γινεται και αυτο.  


Υλικα:
-          4 μανιταρια πορτομπελο η οποια αλλα θελησετε
-          1 σκελιδα σκορδο τριμενη
-          4 κ.σ. γαλετα τριμενη
-          3 κ.σ.  μαιντανο ψιλοκομενο
-          2 κ.σ. πεκορινο τριμενο
-          αλατι
-          φρεσκοτριμενο ασπρο πιπερι
-          4 κ.σ. εξτρα παρθενο ελαιολαδο
-          1 φλυτζανακι του καφε ζωμο λαχανικων
Διδαδικασια:
Ξεριζωνουμε με προσοψη  τα κοτσανια, πλενουμε γρηγορα κατω απο τρεχουμενο νερο και στεγνωνουμε πολυ καλα μανιταρια και κοτσανια. Αραδιαζουμε τα μανιταρια σε ταψι ελαφρως λαδωμενο με την κοιλια προς τα πανω. Βαζουμε το μισο απο το λαδι σε τηγανι και σωταρουμε το σκορδο. Προσθετουμε τα ψιλοκομενα κοτσανια και σωταρουμε για 2 λεπτα. Ριχνουμε ενα φλυτζανακι ζωμο λαχανικων η νερο, αλατιζουμε, πιπερωνουμε  και αφηνουμε να ψηθουν για 5 ακομη λεπτα σε σιγανη φωτια.  Τραβαμε απο την φωτια και οταν κρυωσουν λιγακι προσθετουμε ολα τα αλλα υλικα εκτος απο το υπολοιπο λαδι και ανακατευουμε καλα. Γεμιζουμε με αυτο το μειγμα τα μανιταρια, ραντιζουμε με το λαδι που κρατησαμε και ψηνουμε στον φουρνο στους 185 βαθμους για 20 λεπτα περιπου.
Τα τρωμε ως ορεκτικο.


Ho sempre  pensato che scrivere o parlare del tempo sia indice di scarsità di argomenti! A meno che non sia inglesi!!! Ma c’è per ogni cosa una prima volta  e quindi anche per me è arrivato il momento di scrivere del tempo, ossia di quest’estate che non c’è, che è come l’isola che non c’è, anelata, cercata,  ma non trovata… A Milano siamo già in pieno autunno! Con la città che si allaga ora perché esonda il Seveso, ora perché esonda il Lambro e le temperature in picchiata, il calendario diventa inaffidabile. Meglio scrutare il cielo e decidere se portare l’ombrello, se mettere l’impermeabile e se vale la pena andare dal parrucchiere!
Volendo quindi essere in armonia con il tempo e a dispetto del calendario che mi vorrebbe divorare angurie e bere bibite fresche, mi vado a fare un thè caldo e   propongo questo antipasto che fa molto autunno dove appunto siamo!

Ingredienti:
-          4 funghi portobello (o altri funghi freschi di vostra scelta)
-          1 spicchio di aglio tritato
-          4 cucchiai di pangrattato
-          3 cucchiai di prezzemolo tritato
-          2 cucchiai di pecorino stagionato grattugiato
-          sale
-          pepe bianco macinato fresco
-          4 cucchiai di olio evo
-          1 tazzina da caffè di brodo vegetale
Procedimento:
Lavare velocemente i funghi sott’acqua corrente e asciugarli scrupolosamente. Staccare delicatamente i gambi e tritarli al coltello. Mettere in una padella 2 cucchiai di olio e rosolare l’aglio tritato. Unire i gambi dei funghi tritati e far insaporire. Salare, pepare e versare il brodo vegetale caldo. Lasciar cuocere a fiamma bassa per 5 minuti. Ritirare dal fuoco e lasciar raffreddare un pochino. Versare tutti gli altri ingredienti a eccezione dell’olio rimasto, mescolare amalgamando bene tutto  e riempire le cappelle dei funghi. Oliare una teglia da forno, adagiare le cappelle ripiene, irrorare con l’olio rimanente  e cuocere per circa 20 minuti a 185 gradi.
Servire come antipasto.



4 commenti:

Chiara ha detto...

E' un periodo d'oro per gli amanti dei funghi e questa tua ricetta arriva a fagiolo! Un abbraccio

Irene ha detto...

Stasera replico! risotto con i funghi. il tempo lo richiama.....

Mamilu ha detto...

Adoro i funghi e questa preparazione mi piace molto! Proprio il tempo ci ha impedito di andare in montagna alla ricerca, da parte di mio marito, di queste prelibatezze!!! Che bontà gli altri tuo piatti e...sono innamorata della Grecia, a Rodi ho conosciuto mio marito un po' di anni fa ;)!!! Ciao ciao Luisa

Irene ha detto...

@Luisa
anche noi amiamo molto i funghi. ieri sera, risotto con i funghi! :) il tempo lo suggerisce!
che bello che hai conosciuto tuo marito a Rodi! poi dicono che gli amori estivi non durano!!!!
un saluto

Posta un commento