26/12/13

brasato al vino rosso / μπραζατο σε κοκκινο κρασι



 Δεν εχει περασει ουτε ενας χειμωνας απο τοτε που βρισκομαι στην Ιταλια, και πιστεψτε με  εχουν περασει αρκετοι....,  που να μην εχω φαει  αυτο τον ενδοξο πιατο απο την περιφερεια του Πιεμοντε, περιοχη που εδωσε μερικα απο τα πιο φημισμενα  προιοντα  της Ιταλικης κουζινας, oπως την ασπρη τρουφα ετσι για να συννενοηθουμε στο αψε σβησε!!! καθως επισης και μερικα απο τα πιο φημισμενα της κρασια. Τωρα ενταξει δεν λεω οτι τα πρωτα χρονια το εφιαχνα. Τα πρωτα χρονια αρκουμην στο να το τρωω....
Ας ειναι καλα ομως  φιλοι και  συγγενεις που μεσα σε τοσα χρονια  με μυησαν στην ιταλικη κουζινα αν και αυτο ειναι μια μεγαλη λεξη οντας τοσο πλουσια και τοσο διαφορετικη απο περιοχη σε περιοχη που αμφιβαλλω αν κανεις  μπορει να πει με σιγουρια οτι γνωριζει την ιταλικη κουζινα απο τον βορρα μεχρι τον νοτο, τελος παντων ας πουμε οτι  γνωριζω τα πιο σημαντικα
Το πιατο  ανηκει σε αυτα που λεμε “a lunga cottura” δηλαδη  φαγητα  που ψηνονται  για μεγαλο χρονικο διαστημα  και ενδυκνειονται για τον χειμωνα με τα κρυα.
Το συγκεκριμενο φιαχνεται κυριως αλλα οχι απαραιτητα  με το  barolo, ενα κοκκινο ωριμο γεματο και πλουσιο κρασι της περιοχης, και λεγεται ακριβως ετσι,  "brasato al barolo" εαν το φιαξουμε με αυτο το κρασι.
Τωρα στην περιπτωση που δεν το βρισκουμε η  το θεωρουμε  ακριβο για να το χρησιμοποιησουμε για μαγειρεμα παιρνουμε ενα αλλο κοκκινο κρασι, αλλα οπωσδηποτε ενα καλο κρασι μια  ειναι το μοναδικο υλικο περα απο το κρεας.
Οσον αφορα το κρεας, το βοδινο κατα την γνωμη μου ειναι το καλυτερο, σιγουρα δεν χρησιμοποιουμε προβειο, προσωπικα εχω ενδοιασμους και ως προς το μοσχαρι. Η σπαλα ειναι ενα καλο  κομματι   για αυτο το πιατο.
Yλικα:

  •           1 kg  κρεας βοδινο  (σπαλα)
  •           750 ml κοκκινο κρασι / διαλεγουμε ενα πλουσιο και ωριμο
  •           1 καροτο
  •           σελερι
  •           1 ασπρο κρεμμυδι κομμενο στα τεσσερα
  •           1 ματσακι  αρωματα (φασκομηλο, θυμαρι, δαφνη, δεντρολιβανο)
  •           λιγους κοκκους  γιουνιπερους*
  •           λιγους κοκκους πιπερι
  •           2 γαρυφαλλα
  •           αλατι
  •           λιγο αλευρι
  •           4 κουταλιες λαδι
  •           4 κουταλιες βουτυρο
Διαδικασια:
Βαζουμε το κρεας σε πηλινο σκευος με το καροτο και το σελερι χοντροκομμενα, το κρεμμυδι κομμενο στα τεσσερα, τα αρωματικα, τα γαρυφαλλα,  τους κοκκους γιουνιπερους και πιπεριου. Ριχνουμε επανω το κρασι μεχρι που να σκεπασει το κρεας, το σκεπαζουμε και το τοποθετουμε σε δροσερο μερος.  Εαν το σπιτι ειναι πολυ ζεστο, το βαζουμε στο ψυγειο. Το αφηνουμε  για τουλαχιστον 12 ωρες.

Την επομενη ημερα βγαζουμε το  κρεας απο το κρασι και το σκουπιζουμε με χαρτι κουζινας.  Σε σκευος βαζουμε το λαδι και το βουτυρο και οταν καψουν τοποθετουμε το κρεας πασπαλισμενο  με λιγο αλευρι. Το τσιγαριζουμε  σε ζωηρη φωτια   μεχρις οτου παρει ενα ωραιο ροδοκοκκινο χρωμα.    Ψιλοκοβουμε τα καροτα, το κρεμμυδι και  το σελερι και τα προσθετουμε μαζι με το κρασι φιλτραρισμενο στο κρεας.    Αλατιζουμε και σκεπαζουμε το σκευος. Ψηνουμε σε πολυ σιγανη φωτια για  3 ωρες περιπου.

Βγαζουμε το κρεας  το βαζουμε σε ενα πιατο και  περναμε  την σαλτσα στο μπλεντερ. Ξαναβαζουμε  το κρεας και την σαλτσα στο σκευος και συνεχιζουμε το ψησιμο για ακομη μιση ωρα.  Σερβιρουμε  συνοδευοντας με πουρε πατατας η ακομη καλυτερα με μια αχνιστη πολεντα.

*δεν γνωριζω πως λεγεται στα ελληνικα, το ειπα γιουνιπερους αφου εψαξα μεσω ιταλικων την επιστημονικη του ονομασια αλλα δεν βρηκα μια ελληνικη εκδοχη. Τωρα φυσικα οχι οτι ειναι και απαραιτητο, αυτο ελειπε, εδω το εντελως απαραιτητο ειναι το κρασι!!!!  Να,  απλως δινει  μια χαρακτηριστικη νοτα.


Della serie “cosa avete mangiato a Natale” ecco un piatto che raramente manca alla mia tavola, non dico necessariamente a Natale, ma sicuramente d’inverno.  A memoria di donna, la mia cioè, non è passato inverno da che sono in Italia che non abbia mangiato questo glorioso piatto. Dico mangiato, non cucinato, perché per parecchi anni l’ho mangiato senza cucinarlo! Non finirò mai di ringraziare tanti amici che nel corso degli anni mi hanno trasmesso alcuni fondamentali della cucina italiana quale considero questo.
Sempre accompagnato da polenta fumante che è la morte sua!
Ingredienti: (per 4 persone)
  •           1 kg di carne bovina (cappello da prete)
  •           1 bottiglia di un buon vino rosso corposo,magari il barolo!
  •           1 carota
  •           1 gambo di sedano
  •           1 cipolla tagliata a 4
  •           un mazzetto di aromi (salvia, timo, alloro, rosmarino)
  •           qualche bacca di ginepro
  •           qualche grano di pepe nero
  •           2 chiodi di garofano
  •           sale
  •           un poco di farina 00
  •           4 cucchiai di olio evo
  •           4 cucchiai di burro
Procedimento:
Pulire gli ortaggi, lavarli e tagliarli a pezzi grossi.

Mettere la carne in un recipiente di terracotta.  Unire gli ortaggli,, gli aromi, le bacche di ginepro, i chiodi di garofano e i grani di pepe.
Versare sopra il vino e coprire. 
Lasciare macerare per almeno 12 ore in luogo fresco. 
Scolare la carne, tamponarla con carta assorbente  e spargere  sopra un filo di farina. 

Mettere in un recipiente (meglio di terracotta) l’olio e il burro e rosolare la carne da tutti i lati a fuoco vivace finchè non ha preso un bel colore.
Filtrare il vino (che teniamo) e tritare finissime  le verdure.
Unirle  alla carne e versiamo sopra il vino.
Salare e coprire. Lasciare  cuocere per circa 3 ore.
Togliere la carne e con il minipimer frullare le verdure.
Rimettere la carne nella pentola e cuocere ancora per mezz'oretta.
Ritirare dal fuoco, lasciare riposare e raffreddare.
Tagliare la carne a fette, coprire con il sugo e servire con una polenta fumante.



5 commenti:

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ ha detto...

Εορταστικό φαγητό για αυτές τις μέρες!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ!!

Marina Riccitelli ha detto...

Eh questo è veramente un signor piatto! Preparato magistralmente! Ho l'acquolina in bocca!! Buone feste!!!

Cristiana ha detto...

Piatto della domenica...piatto di festa! Ti mando tanti auguri cri

mm_skg ha detto...

Κι εγω το εφτιαξα φετος, αφου κατορθωσα και βρηκα barolo!! οσο για τις bacche di ginepro ειναι τα κεδροκουκουτσα...
Καλη χρονια Ειρηνη μου!

Irene ha detto...

@stavros
Χρονια πολλα και σε σενα Σταυρο. Παντα καλυτερα.

@marina
grazie Marina. Infatti è un signor piatto! Adattissimo ora che fa freddo!
Tantissimi auguri di buon Anno!

@Cristina
Tantissimi auguri anche a te! Felice Anno Nuovo!

@marina
κεδροκουκουτσα? δεν τα εχω δει στην ελλαδα, ουτε καν το ονομα ηξερα. σε ευχαριστω Μαρινα.
Χρονια πολλα και σε εσενα και ευτυχισμενο το 2014/

Posta un commento