Ο χρονος
βρασιματος των ζυμαρικων ειναι ενα πολυπλοκο θεμα και δεν εξαντλειται με ενα η
δυο ποστ η κουβεντες. Σε γενικες γραμμες ο χρονος που τωρα πια ολοι οι
κατασκευαστες ζυμαρικων γραφουν στην συσκευασια ειναι σωστος, αλλα ειναι πολυ
γενικος και αναφερεται σε ολους τους τροπους με τους οποιους τα τρωμε.
Για
εμενα ομως εχει μεγαλη διαφορα, ας πουμε στα σπαγγετι, εαν βαλω κιμα, η τα
φιαξω με θαλασσινα, η με πεστο βασιλικου, η λαδι σκορδο καυτη πιπερια. Απο το
πως θα τα σερβιρω εξαρταται και το βρασιμο τους. Εαν ας πουμε φιαξω σπαγγεττι
με θαλασσινα, τα θελω παααααααααααρα πολυ αλ ντεντε, αν μπορουσα ισα ισα θα τα
ζεματιζα στο καυτο νερο, μου αρεσει να φαινεται μεσα εκεινη η ασπρη κλωστη οταν
δεν ειναι παραβρασμενα. Εαν τα φιαξω με κιμα, δεχομαι να ειναι και λιγο
περισσοτερο βρασμενα, μια ιδεα μονο, τιποτε παραπανω. Με το πεστο, μπορει και
να μην φαινεται η κλωστη, δεν με πειραζει.
Προφανως ειναι
δικη μου ιδιοτροπια και δεν εννοω φυσικα οτι ειναι κανονας, αυτο μου ελειπε
τωρα, αλλα τι να κανω, για εμενα η διαφορα ειναι εμφανης.
Τα φρεσκα
ζυμαρικα απο την αλλη μερια, χρειαζονται πολυ λιγοτερο βρασιμο. Εαν τα φιαξουμε στο σπιτι και τα
βρασουμε μολις τα κοψουμε, μερικα λεπτα συνηθως ειναι αρκετα. Μια καλη και
πανευκολη συνταγη που μας βοηθαει να αρχιζουμε να εξοικειονομαστε με τους
χρονους βρασιματος ειναι αυτη που ακολουθει, αμεση και νοστιμοτατη.
Στο βρασιμο φρεσκων
ζυμαρικων βαζουμε στο νερο ενα κουταλακι του καφε λαδι για να μην κολλησουν
μεταξυ τους.
Yλικα:
-
100 γρ.
αλευρι για ολες τις χρησεις
-
1
αυγο
-
20
γρ. βουτυρο
-
1
φλυτζανακι του καφε κρεμα γαλακτος
-
το
ξυσμα και χυμο μισου βιολογικου λεμονιου
-
αλατι
-
ασπρο
πιπερι
-
μαιντανο
ψιλοκομμενο
Διαδικασια:
Με το αλευρι και
το αυγο ετοιμαζουμε τα ταλιολινι οπως περιγραφεται εδω, με την διαφορα οτι τα
κοβουμε πολυ λεπτα. Εναλλακτικα τα αγοραζουμε ετοιμα αλλα εαν θελετε να με πιστεψετε, χιλιες φορες καλυτερα τα σπιτικα.
Βαζουμε
αλατισμενο νερο με ενα κουταλακι λαδι να βρασει, και επανω στο σκευος που βραζει το νερο βαζουμε ενα
αλλο σκευος οπου ριχνουμε το βουτυρο με το ξυσμα λεμονιου. Οτανα λειωσει το βουτυρο, προσθετουμε τον χυμο και ανακατευουμε.
Βγαζουμε το σκευος με το βουτυρο λεμονι και ριχνουμε τα ζυμαρικα στο νερο που βραζει. Τα βραζουμε μονο για 1 λεπτο, τα φρεσκα ζυμαρικα με αυγα θελουν
πολυ λιγο βρασιμο, εμεις τα βραζουμε μονο ενα λεπτο διοτι θα τελειωσουμε το
βρασιμο στο σκευος με το λεμονι.
Μολις περασει το
λεπτο, τοποθετουμε το σκευος με το λεμονι στην φωτια, βγαζουμε με πηρουνα τα
ταλιολινι απο το νερο και τα ριχνουμε στο σκευος με το λεμονι. Ανακατευουμε ελαφρα
και ριχνουμε σαν κλωστη την κρεμα γαλακτος. Ψηνουμε για 2 λεπτα ανακατευοντας ελαφρα,
ριχνουμε το φρεσκοτριμμενο πιπερι και τον μαιντανο ψιλοκομμενο, τραβαμε απο την
φωτια και σερβιρουμε αμεσως.
Για 2.
Si fa presto a dire “lessare la pasta”. Dato per assodato
che dipende dal tipo di pasta, dal formato, dal nord o sud e chi più ne ha più
ne metta e non starò io a elencare tutte le varianti, per me oltre a tutto
questo, un elemento da valutare è il condimento, e mi spiego: mettiamo per ipotesi
che faccia degli spaghetti; normalmente i tempi indicati sulla confezione vanno
bene. Il problema è che sono generici. Per dire, se faccio gli spaghetti alle
vongole o allo scoglio, insomma conditi marinarescamente, li voglio non al
dente, li voglio praticamente crudi. Minimo minimo si deve vedere il filo
bianco all’interno.
Li tollero un pochino più cotti se sono al ragù. Poco, ma
più cotti. Al pesto genovese mi piacciono un po’ più lessati. Al dentissimo, ma
non si deve vedere il filo bianco.
Schizzinerie? Paranoie? Può essere. Ma francamente per me
esiste una differenza ed è pure enorme.
Insomma, non basta il formato, va considerato anche il
condimento come ben sa chi mangia con
me!
Ingredienti:
-
100 gr. di farina
-
1 uovo
-
20 gr. di burro
-
la scorza e il succo di mezzo limone bio
-
1 tazzina da caffè di panna
-
sale
-
pepe bianco macinato fresco
-
prezzemolo tritato
Procedimento:
Prepariamo i tagliolini come facciamo per le tagliatelle, qui le indicazioni con la differenza che le tagliamo molto sottili.
Mettiamo a bollire l’acqua salata con un cucchiaino di olio per evitare che la
pasta si attacchi e sopra la pentola dove bolle l’acqua posizioniamo un’altra
dove mettiamo il burro con la scorza del limone. Quando il burro si è sciolto,
versiamo il succo di limone e mescoliamo.
Togliamo la pentola con burro/limone e buttiamo i tagliolini
nell’acqua che bolle. Lessiamo soltanto per 1 minuto, dato che finiremo la
cottura nella pentola del limone. Trascorso il minuto, togliamo i tagliolini dall’acqua
con il forchettone e li versiamo nella pentola con il limone. Mescoliamo
delicatamente e versiamo a filo la panna. Finiamo la cottura mescolando con
delicatezza. Maciniamo del pepe bianco,
spargiamo il prezzemolo, ritiriamo dal fuoco e serviamo subito.
Per 2.
7 commenti:
parole sante Irene !Quando sono all'estero difficilmente mangio pasta, non so mai come arriverà nel piatto e non me la sento di rischiare, anche a me piace al dente e concordo sul fatto che ogni tipo di condimento abbia una diversa cottura della pasta..Ottimi questi tagliolini, segno la ricetta ! Buona domenica sera e buona settimana cara, un abbraccio !
a mio avviso non sono affatto dettagli e lo si può capire dagli infiniti tipi di pasta... amici americani son rimasti basiti da tutto ciò. Approvo in totale questa proposta leggera e saporita :)
Ειχα φαει ζυμαρικα με σαλτσα λεμονιου στην Ελβετια και προσπαθουσα καθε φορα να τα φτιαξω σπιτι και αυτοσχεδιαζα ομως δεν τα καταφερνα. Θα την δοκιμασω σιγουρα! Ευχαριστουμε!
@chiara
eh lo so. guarda, se ci si aspetta di trovare pasta all'italiana si corre sempre qualche rischio. personalmente ho mangiato delle ottime paste locali cucinate con le ricette locali, e non deludono mai.
bacione, buona settimana
@letizia
sono d'accordo, non sono dettagli e forse appunto anche perchè quello che altrove è considerato dettaglio in italia è basilare, la cucina italiana piace, eh se piace! :)
un abbraccio buona settimana
irene
@loulou
ελπιζω να μοιαζει με αυτο που εφαγες στην ελβετια, αλλα οπως και να εχει, δεν θα σε απογοητευσει.
σε ευχαριστω, καλη εβδομαδα
ειρηνη
Condivido il tuo pensiero per la cottura della pasta, dipende sempre dal condimento.
Profumati e invitanti questi tagliolini.
Hai perfettamente ragione inoltre bisogna fermare a cottura altrimenti poi inpiatatti continuano a cuocere. Ti dirò che con certi condimenti tipo il pesto oppure al semplice salsa di pomodoro, va molto bene il sistema risottato in questo modo non serve aggiungere nulla di acqua o burro o altro perchè l'amido addensa in modo giusto sugo. Provato. Buon ferragosto.
Posta un commento