Ο μεγαλος μου καυμος ειναι το προζυμι. Εχω αρχισει να το φιαχνω τουλαχιστον 5 / 6 φορες αλλα ποτε δεν καταφερα να το φερω σε περας.
Καθε φορα που το αρχιζω λεω οτι αυτη θα ειναι και η καλη. Αρχιζω, το ανανεωνω 2 / 3 φορες και μετα για τον ενα η τον αλλον λογο το αφηνω στην τυχη του. Φυσικα και αυτο με αφηνει στην δικη μου.Με τους ρυθμους που εχω, δυστυχως δεν ειναι παντα δυνατον να το φροντιζω οπως πρεπει και μετα απο καποιο χρονικο διαστημα το βλεπω να ξεφουσκωνει αντι να φουσκωνει και το πεταω.
Λεω να το παρω αποφαση και να το φιαξω οταν θα βγω στην συνταξη. Να δουμε δηλαδη εαν μεχρι τοτε θα μπορω να φιαχνω ψωμι μια που ετσι οπως παμε στην συνταξη θα βγαινουμε στα 80!!!!
Στο μεταξυ χρησιμοποιω μαγια μπυρας. Απ το ολοτελα......
Αυτο το ψωμι ειναι απο την ωραια Ναπολι. Δεν γνωριζω γιατι το λενε καφονε, μια που η λεξη σημαινει κατι σαν αξεστος, αγροικος, κατι τετοιο. Ισως, λεω τωρα, να ηταν το ψωμια της πλεμπαγιας, ενω η αριστοκρατια ετρωγε ψωμι φορμας!!!!
Βαζω εδω ενα βιντεο που θα σας κανει να καταλαβετε αμεσως πως φιαχνεται. Συστατικα:
- 500 γρ. σκληρο αλευρι - 2 κουταλακια αλατι
- 7 γρ. μαγια μπυρας φρεσκια
- 350 ml. χλιαρο νερο
Διαδικασια:
Διαλυουμε την μαγια στο νερο.
Βαζουμε σε μπωλ το αλευρι και το αλατι, ανακατευουμε και προσθετουμε το νερο. Ζυμωνουμε για 2 /3 λεπτα. Το μειγμα κολλαει στα χερια αλλα δεν πειραζει. Δεν προσθετουμε αλλο αλευρι.
Κλεινουμε καλα το μπωλ με μεμβρανη και το βαζουμε σε δροσερο μερος η στο ψυγειο εαν κανει πολυ ζεστη για 24 ωρες.
Παιρνουμε μια πετσετα κουζινας, την αλευρωνουμε και ριχνουμε επανω το ζυμαρι.
Το ανοιγουμε λιγο με τα χερια σε σχημα μακροστενο, και παιρνοντας μια πλευρα την φορα την διπλωνουμε μεχρι την μεση δηλαδη στο κεντρο του ζυμαριου.
Σχηματιζουμε μια μπαλα χωρις να πολυδουλεψουμε το ζυμαρι και ριχνουμε επανω λιγο αλευρι. Κλεινουμε την πετσετα και αφηνουμε να φουσκωσει για περιπου 2 ωρες.
Οταν περασει μιαμιση ωρα αναβουμε τον φουρνο στους 220 βαθμους και βαζουμε μεσα μια κατσαρολα με καπακι. Η κατσαρολα πρεπει να μην εχει ΚΑΘΟΛΟΥ πλαστικα μερη.
Βγαζουμε απο τον φουρνο την κατσαρολα με προσοχη για να μην καουμε, παιρνουμε το ζυμαρι και αφου του δωσουμε στρογγυλο σχημα το τοποθετουμε στην κατσαρολα.
Κλεινουμε με το καπακι, βαζουμε στον φουρνο και ψηνουμε για μιση ωρα.
Ξεσκεπαζουμε και ψηνουμε ακομη 20 λεπτα.
Σβηνουμε τον φουρνο και αφηνουμε να κρυωσει.
Quello che non ho è il lievito madre, o lievito liquido, insomma un lievito naturale. Mi tocca usare quello di birra. Non è che non ci abbia provato, ho cominciato almeno 5 – 6 volte a farlo, ma per un motivo o per l’altro non lo curavo, dopo le prime 2 – 3 volte di rinnovi lo abbandono a se stesso e lui abbandona me.
Probabilmente è incompatibile con i miei ritmi e devo rassegnarmi a farlo quando sarò in pensione…. Diciamo intorno agli 80 anni, vista la situazione e sempre che a quell’età avrò forza e voglia di fare il pane.Comunque sia, questo pane fatto così (qui nel video si vede tutto chiarissimo e subito) è facilissimo.
Non so se tradizionalmente si prepari così, ma in ogni caso è buono e ci vuole un attimo, lievitazione a parte.
E una domanda: ma perché si chiama cafone? Forse perché lo mangiavano i plebei? I nobili mangiavano pane in cassetta????
Ingredienti:
- 500 gr. di farina 0- 2 cucchiaini rasi di sale
- 7 gr. di lievito di birra fresco
- 350 ml. di acqua tiepida
Procedimento:
Sciogliamo il lievito nell’acqua.
In una ciotola mettiamo la farina, uniamo il sale e mescoliamo. Aggiungiamo l’acqua, mescoliamo e impastiamo per 2 – 3 minuti. L’impasto è appiccicoso ma non importa.
Chiudiamo bene con della pellicola e lasciamo lievitare per 24 ore in luogo fresco o in frigo se fa caldo.
Prendiamo un canovaccio, lo infariniamo e versiamo sopra l’impasto. Gli diamo una forma rettangolare con le mani, e prendendo un lato alla volta lo pieghiamo verso il centro.
Formiamo una palla, versiamo sopra un poco di farina, chiudiamo il canovaccio e lasciamo lievitare per un paio di ore.
Mezz’ora prima della lievitazione accendiamo il forno e mettiamo dentro una pentola di coccio o di acciaio con il coperchio e scaldiamo per mezz’ora a 220 gradi. Attenzione: la pentola NON DEVE avere parti in plastica o qualsiasi altro materiale che non sia coccio o acciaio.
Trascorsa mezz’ora, togliamo dal forno con molta attenzione per non scottarci, prendiamo l’impasto, sistemiamo la forma e mettiamo dentro la pentola.
Copriamo con il coperchio e cuociamo per mezz’ora. Togliamo il coperchio e cuociamo ancora per 20 minuti. Spegniamo il forno e lasciamo che raffreddi.
15 commenti:
Cafone o no e il tipo di pane che adoro!
Ottima alveolatura, brava Irene!
Di questo pane mi piace proprio tutto e ovvio anche il nome! A me il pane in cassetta piace decisamente meno ;-)
Buona giornata
Φαίνεται απίστευτο το ψωμάκι σου Ειρήνη μου!
Μου αρέσει που γίνεται εύκολα!!
Και μόνο ψωμί για .... αγροίκους δεν είναι χα χα χαα!
Φιλάκια!
Ειρήνη, μια χαρά σου έγινε το ψωμί, και μην παραπονιέσαι καθόλου. Κατ' αρχήν είναι σπιτικό, το βλέπω πολύ ωραία ψημένο και οι "τρύπες" στο εσωτερικό είναι όπως πρέπει, άρα φούσκωσε σωστά. Το ψήσιμο στην κατσαρόλα, δεν το συναντάμε συχνά, αν και υπάρχει και ψωμί που ψήνεται στη γάστρα. Έγινε πολύ καλό.
Καλό μεσημέρι.
χαίρεται. Τό ψωμί σου δείχνει πολύ ὡραῖο. Γιά τό προζύμι πού λές, ταλαιπωρήθηκα καί γω, ἀλλά πλεόν τό πιάνω πολύ ἄνετα, καί φυσικά τό ψωμί ἔχει ὑπέροχη γεύση.
Γιά τό ψωμί τῆς ἀνάρτησης θέλω νά σε΄ρωτήσω τό ἐξῆς:
1)Συνήθως γιά 500 γραμμ. ἀλεύρι ἡ ποσότητα τῆς μαγιᾶς εἶναι 25 γρ, ἐνώ ἐσύ ἔβαλες μόνο 7 γρ. Ἔχεις δοκιμάσει μέ 25 γρ γιά νά δεῖς τήν διαφορά;
2 Γράφεις ὅτι ζυμώνεις γιά λίγα λεπτά. Εἶναι ἔτσι ἡ συνταγή;
Πάντως, ἐπειδή ζυμώνω τακτικά, θά ζυμώσω χρησιμοποιοῶντας τῆς κατσαρόλας.
Καλά ζυμώματα :-)
...καί κάτι ἄλλο. Τό ὅτι μένει τό ζυμάρι γιά 24 ὧρες, -ἔστω καί στό ψυγεῖο- σημαίνει ὅτι ὑπάρχει μιά πολύ καλή ζύμωση. Στή οὐσία, κάνεις προζύμι ὁλόκληρη τήν ποσότητα τοῦ ἀλεύρου. Πρέπει νᾶναι πολύ νόστιμο.
@cummulus
γεια σου. ψωμι με την ποσοτητα μαγιας που αναφερεις ναι εφιαξα πολλες φορες. αυτη η εκδοχη θελει λιγει ποσοτητα επειδη η ζυμωση γινεται για πολλες ωρες.
το αποτελεσμα ειναι ενα νοστιμο ψωμι, με λιγη μαγια, που χρειαζεται λιγο χρονο. υπαρχουν και αλλες εκδοχες πιο χρονοβορες. εγω προτιμω και προτεινω αυτην διοτι ειναι ευκολη και γρηγορη.
@ειρηνη
δεν παραπονιεμαι για το ψωμι, θα ηθελα να εχω προζυμι αλλα.....
φιλακια και σε ευχαριστω
@elena
α. οχι. σιγουρα δεν ειναι για αγροικους,
φιλακια καλο απογευμα
@letizia
anche a me piace anche per la sua preparazione veloce.
grazie
@marina
grazie marinaki!
filakia
irene
οκ! κατάλαβα.
Pero que bueno se ve ese corte.
Un saludito
grazie, ci proverò quanto prima.
In relazione al nome, cafone non è epiteto di censo, ma di provenienza. E' come dire "provinciale", "campagnolo" e, per estensione, "rozzo", "grossolano".
Per alcuni cittadini con la puzza sotto il naso, cafoni sono tutti coloro, ricchi o meno, che abitano qualsiasi spazio compreso tra il centro storico della propria città ed il centro storico della grossa città più vicina.
Il che dimostra che razzisti forse non si nasce, ma ogni occasione è buona per imparare ad esserlo. ;-)
@mijù
un saluto anche a te
@stefano
quindi epiteto di ceto, già che gli aristocratici abitavano i centri storici; probabilmente erano gli stessi delle grandi proprietà terriere dove abitavano lavoravano i cafoni.
grazie del chiarimento
Mamma mia,sembra magnifico!Buona giornata,carissima!
Im drooling over here...looks fabulous, very tempting!!
Πολύ ωραίο ψωμί Ειρήνη.
Αφράτο κι ''αεράτο'' ..αυτές τις τρυπούλες τις λατρεύω στο ψωμί.
Τώρα με το προζύμι κι εγώ δεν έχω προσπαθήσει να το κρατήσω για πολύ..κάνω μόνο όσο χρειάζεται για κάποια συνταγή την επόμενη μέρα.
Φιλιά
@marion
να σου πω, ειναι και αυτο μια ιδεα!!! :)
Posta un commento