Καποια στιγμη,
ειδα οτι θα αρχιζε να παρουσιαζει διαφορες συνταγες ο Davide Oldani, αστερατος δημιουργος αυτης που ο
ιδιος ονομασε κουζινα ποπ, δηλαδη κουζινα βασισμενη κυριως σε καθημερινα υλικα,
που μεσα στα χερια του ομως παιρνουν αλλη διασταση και υποσταση, και με πολυβραβευμενο
εστιατοριο σε ενα δημο λιγο πιο εξω απο το Μιλανο. Το πιο διασημο πιατο του, το καραμελωμενο
κρεμμυδι, ειναι γνωστο πια ανα τον κοσμο, και τραπεζι βρισκεις εαν κλεισεις
καποιους μηνες πριν, εκτος και εαν εισαι τυχερος και τελευταια στιγμη καποιος
ακυρωσε.
Συντονιστηκα
λοιπον στο καναλι, και καποια στιγμη ειδα οτι εδινε οδηγιες σε κυρια που οπως η
ιδια ομολογει ειναι ασχετη απο κουζινα για την “pasta al pomodoro”, δηλαδη ζυμαρικα με ντοματα.
Και ο ιδιος, οπως
και ο Καρλο Κρακκο εξαλλου, τονιζει οτι
φαινεται ενα τιποτε, αλλα δεν ειναι και τοσο τιποτε.
Σε ενα τοσο απλο
και απερριτο πιατο την πρωτη και τελευταια λεξη εχει η ποιοτητα. Της ντοματας
και των ζυμαρικων. Αφου εξασφαλισουμε αυτα, προχωραμε με την μεθοδο του
Ολντανι.
Πρεπει να
υποσημειωσω, οτι ενω εβλεπα το προγραμμα, εκανα και αλλα, σηκωθηκα και εφιαξα
ενα ελληνικο καφεδακι και εκανα ενα τηλεφωνημα. Μου ξεφυγαν οποτε δυο πραγματα,
αλλα εδω ηθελα να δειξω την μεθοδο οποτε δεν ειναι και τοσο σημαντικα. Δεν ξερω
εαν ο Ολντανι ξεφλουδιζει πριν τις ντοματες, εγω δεν τις ξεφλουδισα, οπως δεν
γνωριζω εαν ριχνει λαδι στον πατου του
σκευους και στο τελος, ωμο.
Αφου ομως θεωρω
οξυμορο την pasta al pomodoro χωρις λαδι, εγω εβαλα και κατω, και πανω. Και
πρωτα, και μετα.
Σε σκευος βαζουμε
να βρασει αλατισμενο νερο και το κραταμε καυτο.
Κοβουμε τις
ντοματες σε λεπτες ροδελες και αφου ριξουμε λιγο λαδι στον πατο μιας κατσαρολας,
τις τοποθετουμε φροντιζοντας να καλυψουμε ολο τον πατο. Αλατιζουμε ελαφρα και
ριχνουμε μια μικρι πρεζα ζαχαρη. Βαζουμε επανω στις ντοματες τα ζυμαρικα, σε
σειρα και ταξη, οπως φαινεται σε αυτην την ασχημη φωτογραφια αλλα την εβαλα για
να φανει πως τα τοποθετει, και αφου αναψουμε το ματι αρχιζουμε να ριχνουμε λιγο λιγο το νερο, σαν
να φιαχνουμε ριζοττο δηλαδη. Το νερο πρεπει ισα ισα να καλυψει τα ζυμαρικα,
λαμβανοντας υποψει οτι οι ντοματες αφηνουν νερα, οποτε στην αρχη ριχνουμε κατι
λιγοτερο.
Λιγο πριν τα
τραβηξουμε απο την φωτια, ριχνουμε βασιλικο και λιγο φρεσκο δυοσμο.
Ανακατευουμε ελαφρα, σερβιρουμε στα πιατα και ριχνουμε παρμεζανα τριμμενη. Εγω στο
τελος ραντισα το καθε πιατο με εξτρα παρθενο ελαιολαδο.
Alla tv non riesco a guardare cose serie. Non riesco a
concentrarmi, un po’ per i rumori di una casa che vive, un po’ per le luci, un po’
per lo schermo piccolo, un po’ perché quasi sempre mi trovo con un libro, un
giornale, qualche lavoro per le mani, mi è impossibile guardare con
concentrazione e attenzione qualsiasi cosa. Le cose quindi che guardo, anzi,
intraguardo, sono cose leggere e rilassanti. Programmi che posso assentarmi per
10 minuti interi e al ritorno avere la sensazioni di non aver perso nulla.
E così, un- emittente che guardo spessο è realtimetv. Avevo cominciato a guardarla per vedere le torte mostri di Buddy, poi pian piano si sono aggiunti i tutorials di Clio, le torte
di Renato, e ultimissimamente, acquisto molto recente, le trasmissioni con
Oldani, del quale non dico niente, non c’è bisogno che ne parli io.
In una di queste trasmissioni, presentava con la signora del
“vendo casa” o “cerco casa”, non ricordo esattamente il titolo, tanto io né vendo
né cerco casa, che a sua ammissione, di cucina non se ne occupa minimamente, fa
tutto il marito.
Per farla breve, Oldani le ha proposto la pasta al pomodoro, la quale
anche secondo lui, come anche secondo Cracco, non è facile, si fa presto a dire
pasta al pomodoro.
In un piatto così essenziale, va da sé che la qualità è l’ingrediente
indispensabile. Pomodori di qualità e pasta di qualità.
Confesso che al mio solito, non mi sono inchiodata a
guardare il programma, mi sono alzata e ho fatto un caffè greco e ho fatto una
chiamata. Cosichè qualcosina ho perso. Per esempio non so se Oldani abbia
pelato i pomodori, come non so se abbia versato dell’olio sul fondo della
pentola e poi a crudo sopra. Ritenendo però un ossimoro la pasta al pomodoro senza un olio eccellente, io l’ho versato sia sotto che sopra, sia
prima che dopo.
Facciamo bollire dell’acqua salata e la teniamo bollente.
Tagliamo i pomodori a rondelle e le sistemiamo sul fondo
oleato di una pentola. Spargiamo un poco di sale e un pizzico di zucchero. Sistemiamo
sopra la pasta, in ordine, come si vede in quella brutta foto. Io ho usato i
calamari, francamente non ricordo cosa abbia usato Oldani, forse i paccheri, e
accendiamo il fuoco. Cominciamo a versare pian piano dell’acqua bollente,
giusto quanto serve per coprire la pasta, tenendo presente che i pomodori rilasciano
acqua, quindi all’inizio meglio deficere con questa che abbondare. Continuiamo
fino a cottura completa. Poco prima di ritirare dal fuoco, aggiungiamo del basilico e qualche fogliolina di menta tritati e uniamo alla pasta. Mescoliamo
delicatamente, ritiriamo dal fuoco e impiattiamo. Non ricordo se Oldani abbia
versato dell’olio a crudo, io l’ho fatto.
Il parmigiano grattugiato non c'è bisogno che lo dica!!!
Il parmigiano grattugiato non c'è bisogno che lo dica!!!
6 commenti:
Πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος παρασκευής, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο!
Φιλιά, καλό απόγευμα!!
uno dei piatti più classici e difficili della cucina italiana.. non a caso è il piatto che all'estero non riusciamo mai a trovare fatto decentemente!
erano maturi i pomodori? come c'abbiamo fatto il sugo? l'olio d'oliva.. extravergine? di quello buono?
la pasta cotta bene al dente?!? ehhh, a voia di dettagli per renderla speciale!
la tua.. che dire, la fame me la fa venire.. quindi?
baciotti
Πολύ ωραίο πιάτο!!!
Πολύ μ' αρέσει ο τρόπος που τα μαγείρεψες!!
πιάτο που φωνάζει οτι το εκανε σεφ!! :)
Ωραια ζυμαρικα ειναι αυτα που χρησιμοποιησες, πως τα λένε?
http://beautyfollower.blogspot.gr/
@beauty follower
χρησιμοποιησα ενα ζυμαρικο που λεγεται καλαμαρι, διοτι μοιαζει πολυ με τα καλαμαρια κομμενα ροδελες.
ο σεφ χρησιμοποιησε ενα ζυμαρικο που το λενε paccheri. και τα δυο ειναι με μεγαλες τρυπες, μπορεις να τα γεμισεις κι ολας.
καλη κυριακη
ειρηνη
Posta un commento