Καποτε ημουν
διατεθημενη να διασχισω ολη την πολη για να βρω μοτσαρελλα ανταξια του ονοματος
της. Και κακα τα ψεματα, η καλυτερη
μοτσαρελλα ειναι αυτη που τρωγεται στην
πατριδα της, δηλαδη στην περιοχη της Ναπολι. Οχι δηλαδη οτι και αυτες που βρισκουμε αλλου
φιαχνονται με αλλον τροπο, απλως αυτο το τυρι πρεπει να τρωγεται οσο το δυνατον
πιο συντομα απο την στιγμη της παρασκευης του. Οσο περισσοτερο αργουμε να την καταναλωσουμε,
τοσο χανει απο την χαρακτηριστικη υφη της. Κανονικα απο την στιγμη που την
αγοραζουμε πρεπει να την καταναλωσουμε μεσα σε 24 ωρες, χωρις να την βαλουμε
στο ψυγειο. Απλως την διατηρουμε μεσα στο νερο της.
Αυτα στην θεωρια.
Στην πραξη ομως ειναι καπως δυσκολο, μια και μεχρι να ερθει στην πολη μας, απο
εκει να γινει η διανομη στα μαγαζια η στα σουπερμαρκετ και μεχρι να αγοραστει
περνανε πολυ παραπανω απο 24 ωρες, με αποτελεσμα να χρειαζεται να μπει στα
ψυγεια και να διατηρηθει η αλυσιδα ψυξης.
Το αποτελεσμα
ομως αλλαζει. Μεχρι που μερικοι συμβουλευουν να την βαλουμε για μερικα λεπτα σε
ζεστο νερο πριν την καταναλωσουμε για να ερθει στα ισια της.
Αυτος ειναι ενας
απο τους λογους για τους οποιους δεν αγοραζω συχνα μοτσαρελλα. Ο αλλος ειναι
οτι τα τυρια γενικα κοπηκαν με το μαχαιρι. Λιγη παρμεζανα στα ζυμαρικα , και
λιγη φετα που και που.
Πιο σπανια μια
μοτσαρελλα, που για αυτην την χρηση την αγοραζω απο το σουπερμαρκετ της
γειτονιας μου.
Υλικα:
-
κολοκυθοανθοι
-
μοτσαρελλα
κομμενη σε κοματακια
-
ατζουγιες
στο λαδι
-
φυστικελαιο
για το τηγανισμα
-
100
γρ. αλευρι για ολες τις χρησεις
-
160
γρ. παγωμενο ανθρακουχο νερο
Διαδικασια:
Πλενουμε με
προσοχη σε κρυο νερο τους ανθους. Τους
τιναζουμε ελαφρα και τους τοποθετουμε σε καθαρη πετσετα για να στεγνωσουν.
Τους ανοιγουμε
προσεκτικα και βγαζουμε το κοτσανι απο μεσα (συγνωμη αλλα δεν θυμαμαι πως το
λενε).
Τοποθετουμε ενα
κοματι μοτσαρελλα και μια ατσουγια. Κλεινουμε σαν πουγκι.
Ετοιμαζουμε το
κουρκουτι στην αναλογια 100 γρ. αλευρι με 160 γρ. νερο χτυπωντας με
ενα πηρουνι. Εαν δεν διαλυθει καλα το αλευρι δεν πειραζει, το αντιθετο... βυθιζουμε εναν εναν τους ανθους και τους
τηγανιζουμε σε καυτο λαδι. Για να
τσεκαρουμε εαν ειναι ετοιμο το λαδι, ριχνουμε μια σταγονα απο το κουρκουτι. Εαν
κατεβει στον πυθμενα και ανεβει αμεσως επανω, ειναι ετοιμο.
Βγαζουμε τους ανθους οταν χρυσισουν με τρυπητη κουταλα και τους τοποθετουμε σε
αποροφητικο χαρτι. Σερβιρουμε αμεσως.
Σημειωσεις. Το
λαδι πρεπει να ειναι τοσο ωστε οι ανθοι να κολυμπανε μεσα.
Εαν ζεσταθει το
κουρκουτι, προσθετουμε ακομη λιγο παγωμενο νερο και εαν χρειαστει λιγο αλευρι.
Καλυτερα να φιαξουμε το κουρκουτι σε μεταλλικο μπωλ ωστε να κραταει περισσοτερο
την θερμοκρασια. Τηγανιζουμε τους ανθους δυο / τρεις την φορα, για να μην
χαμηλωσει αποτομα η θερμοκρασια του λαδιου.
Una volta ero disposta ad attraversare la città per trovare
una mozzarella come dio comanda. A
trovarla buona è paradisiaca, ma se è mediocre, a mio parere non vale la pena. E devo dire che quelle che trovo al
supermarket quasi mai sono mozzarelle paradisiache. Sarà per la conservazione
in frigorifero, indispensabile del
resto, sarà perché certi prodotti consumati al loro luogo sono ineguagliabili
ed è difficile provare le stesse sensazioni se si consumano altrove, l’ouzo per
esempio funziona così almeno per me, sarà perché le massicce produzioni
inevitabilmente compromettono il risultato finale, sarà quello che si vuole, ma
una mozzarella buona per trovarla bisogna proprio cercarla attentamente e
spesse volte essere disposti ad attraversare la città.
Ecco perché non la compro quasi mai, ma a dire il vero ormai
raramente consumo dei formaggi, ad eccezione di una grattatina di parmigiano
sulla pasta e un poco di feta qualche volta.
E tanto per contraddirmi immediatamente, ho comprato una al
supermarket, reparto frigorifero per preparare l’antipastino. Se non ora
quando? Le zucchine sono in fiore!
Ingredienti:
-
fiori di zucchine
-
1 mozzarella tagliata a pezzetti
-
acciughe sott’olio
-
olio di arachidi per friggere
-
100 gr. di farina per tutti gli usi
-
160 gr. di acqua gasata ghiacciata
Procedimento:
Laviamo delicatamente i fiori e li scuotiamo leggermente. Li
sistemiamo su un tovagliolo e li tamponiamo con attenzione per farli asciugare.
Apriamo il fiore e togliamo il pistillo. Mettiamo dentro un pezzo di mozzarella
e un acciuga e lo chiudiamo a fagottino.
In una ciotola, meglio di acciaio, versiamo la farina e l’acqua.
Sbattiamo con una forchetta, se restano un poco di grumi non importa, c’è chi
preferisce così. Immergiamo i fiori riempiti nella pastella e li friggiamo a bagno
di olio, 2 – 3 alla volta. Togliamo con una schiumarola e sistemiamo su carta
assorbente.
Serviamo caldissimi.
8 commenti:
Devo provarli a fare è un punto d'onore mi si disfano sempre e seguirò la tua ricetta, grazie. Buona serata.
Τι φοβερό μεζεδάκι είναι αυτό Ειρήνη μου!!!
Εξαιρετικό!!!!!
Και τα tips που δίνεις πολύ χρήσιμα!!
Φιλιά
anche se dovrei limitare i grassi mi piacciono troppo e qualcuna la mangerei di certo ! un bacione Irene!
ciao Irene
sono una mia passione li faccio spesso da questo periodo in poi....e devo dirti da abitante della terra della mozzarella ^_^ che hai fatto bene a comprarla al super perchè quella fresca sarebbe stata tropo umida ^_*
bacio
che bello e che voglia di zucchine che mi hai fatto venire!!!
adoro i fiori di zucca!
E ripieni di riso? Li avevo mangiati a Karpathos al forno.
anche io li ho mangiati un pò ovunque!!!
pazienza... arriveranno!
aspetterò volentieri!
Posta un commento