Ειμαι σε φαση που χρειαζομαι ενα ταξιδι.
Ακομη και κοντινο. Βασικη προυποθεση να παω καπου που δεν εχω ξαναπαει. Θελω να περπαταω στους δρομους χωρις σκοπο, να βλεπω αγνωστα κτιρια, αγνωστα προσωπα, να ακουω μια γλωσσα που δεν την γνωριζω και να μεινω μεχρι να βαρεθω.Ονειρα χειμερινης νυκτος. Και που να βρω τον χρονο για να εξαφανιστω? Ισως ομως ενα week end στην Γαλλια να τα καταφερω!
Η σημερινη συνταγη ειναι απο την περιοχη Σαβοια στις γαλλικες αλπεις.
Απαραιτητη προυποθεση το τυρι reblochon. Μην ανησυχειτε ομως. Στο τελος θα σας δωσω εναλλακτικες.Λοιπον, αυτο το πιατο ειναι πολυ προσφατο. Δημιουργηθηκε γυρω στο 1980 με σκοπο την προωθηση αυτου του τυριου, το οποιο αυτο ναι, εχει ιστορια.
Οπως λεγεται ηταν τυρι δευτερου αρμεγματος, διοτι στο πρωτο αρμεγμα, οι βοσκοι πληρωναν φορο. Οποτε εκαναν το βραδυ και ενα δευτερο αρμεγμα, που προφανως δεν φαινοταν. Αυτο ηταν tax free!!!
Συστατικα:
- 1 κιλο πατατες- 150 γρ. μπεικον κομμενο σε κυβακια (καλυτερα οχι καπνιστο)
- 150 gr. reblochon
- 1 κρεμμυδι κομμενο σε φιλετακια
- 2 / 3 κουταλιες εξτρα παρθενο ελαιολαδο
- 2 κουταλιες κρεμα γαλακτος
- αλατι
- μισο ποτηρι ασπρο ξηρο κρασι (η και οχι)
Διαδικασια:
Καθαριζουμε τις πατατες, τις πλενουμε και τις βαζουμε σε κρυο και αλατισμενο νερο να βρασουν.
Βαζουμε σε τηγανι το κρεμμυδι και το μαραινουμε με το λαδι. Προσθετουμε το μπεικον και το τσιγαριζουμε.
Αφου βραστουν οι πατατες, μην ειναι και λιωμα, τις στραγγιζουμε, τις αφηνουμε να κρυωσουν λιγο και τις κοβουμε σε ροδελες.
Βουτυρωνουμε ενα ταψακι, βαζουμε μια στρωση πατατες ριχνουμε το μισο απο το μπεικον με το κρεμμυδι. Βαζουμε αλλη μια στρωση πατατες, ριχνουμε το αλλο μισο του μπεικον και τις 2 κουταλιες κρεμας.
Ριχνουμε το κρασι, κοβουμε καθετα στα δυο το τυρι, εγω το εκοψα σε χοντρες φετες, την κρουστα την αφηνουμε, δεν την βγαζουμε, το βαζουμε επανω στις πατατες και ψηνουμε στους 220/230 βαθμους μεχρι να λειωσει και ροδοκοκκινησει.
Εμενα μου πηρε 20 λεπτα περιπου.
Τρωμε ζεστο. Εχει τις θερμιδες του αλλα αξιζει τον κοπο!!!! Εγω απλως το δοκιμασα! J
Λοιπον, εαν δεν βρισκουμε reblochon, μπορουμε να χρησιμοποιησουμε taleggio η και fontina, και τα δυο ειναι ιταλικα τυρια.
Απο ελληνικα το μονο που ισως καπως αντικαθιστα ειναι το κασερι.Δεν νομιζω να πηγαινει κανενα αλλο.
Εδω φαινονται ολες οι φασεις της ετοιμασιας.
Ho bisogno di fare un viaggio. Non so dove, ma da qualche parte dove non sono mai stata. Ho bisogno di perdermi, di vedere edifici sconosciuti, facce sconosciute, di sentire una lingua che non capisco, senza riferimenti.
Ma mi sa che è un sogno di un giorno di pieno inverno!!!Speriamo più in la!
Anche un fine settimana in Francia andrebbe strabene!
Dunque, il piatto di oggi è dell’alta Savoia. E’ veramente recente, degli anni ‘80, fatto appositamente per promuovere il formaggio reblochon, che questo si che non è recente.
Pare sia formaggio di seconda mungitura, perché i pastori sulla prima pagavano delle tasse. Qualcosa come la nostra tassa sul macinato delle epoche che furono.Di notte dunque facevano una seconda mungitura, (nascosta presumo) e questa era tax free!
Onde per cui il reblochon per fare questo piatto è la base.
L’alternativa può essere il taleggio o anche la fontina.
Io se non avessi trovato il reblochon avrei optato per il taleggio.
Ingredienti:
- 1 kg. di patate- 150 gr. di pancetta tagliata a dadini
- 150 gr. di reblochon
- 1 cipolla bianca tagliata a filetti
- 2 – 3 cucchiai di olio evo
- 2 cucchiai di panna
- sale
- mezzo bicchiere di vino bianco secco (o anche no)
Procedimento:
Sbucciamo le patate, le laviamo e le mettiamo a lessare in acqua fredda salata.
Quando saranno cotte ma non disfatte, le togliamo dall’acqua e le lasciamo raffreddare un poco.
Mettiamo la cipolla in una padella con l’olio e facciamo appassire.
Aggiungiamo la pancetta e facciamo andare per qualche minuto.
Tagliamo a rondelle le patate.
Imburriamo una teglia e stendiamo uno strato di patate. Versiamo sopra metà della pancetta con la cipolla, facciamo un altro strato di patate, ancora la pancetta, versiamo la panna e il vino.
Tagliamo il formaggio verticalmente in due, io l'ho tagliato a fette grosse, lasciato con la crosta, non la togliamo, e cuociamo a 220-230 gradi finchè il formaggio non si sciolga e prenda un bel colore.
Nel mio forno ci sono voluti 20 minuti.
Mangiamo caldo.
Un po’ calorico, ma ne vale la pena. Veramente io l’ho solo assaggiato!
1 commento:
Ricco e sostanzioso. Mi ispira un sacco :)
Buon week end
Posta un commento