27/09/11

risotto alla pilota


Ανεξηγητα, στην Μαντοβα, πηγα για πρωτη φορα πριν λιγα χρονια. 4 εαν θυμαμαι καλα.
Οντως ανεξηγητα, αφου η αποσταση απο το Μιλανο ειναι σχετικα μικρη. Δεν θα πω, που δεν λεω, οτι μπορει κανεις και να το κανει αυθημερον. Ως αποσταση σιγουρα ναι. Αλλα η πολη ειναι τοσο ομορφη, με τετοιο πλουτο φυσικο και καλλιτεχνικο, που το λιγοτερο που της αξιζουν  ειναι τουλαχιστον 2 ημερες.
Δεν επεκτεινομαι οσον αφορα την  πολη, εδω, οποιος ενδιαφερεται, μπορει να κατατοπιστει. Περιττο να πω οτι απο την πρωτη φορα μεχρι τωρα, την επισκεφτηκα και αλλες φορες.
 Λοιπον, το  risotto alla pilota δεν φιαχνεται με τον τροπο που ολοι λιγο πολυ γνωριζουμε πως φιαχνεται ενα risotto.
Χρειαζομαστε νερο και οχι ζωμο. Επιπλεον, πρεπει ως τελικο αποτελεσμα να ειναι σπυρωτο και οχι χυλωμενο.
Δεν εινα ριζοτο, δεν ειναι πιλαφι, ειναι risotto οπως φιαχνεται στην Mantova.

Και εδω διευκρινιζουμε οτι αλα πιλοτα δεν σημαινει πιλοτος αεροπλανου η πιλοτος της φορμουλα 1. Πιλα ειναι οι χωροι που επεξεργαζονται το ρυζι. Και πιλοτοι ειναι οι εργατες που επεξεργαζονται το ρυζι.

Συστατικα:
-          160 gr. ρυζι vialone nano (εναλλακτικα αρμποριο)
-          νερο στην ιδια ποσοτητα
-          1 λουκανικο χωριατικο 100 γρ. (εδω χρειαζεται η τοπικη salamella, αλλα        προσαρμοζομαστε)
-          30 γρ. βουτυρο
-          αλατι
-          grana τριμμενο
Διαδικασια:
Βαζουμε το νερο αλατισμενο να βρασει σε σκευος με βαρυ πατο. Ενδυκνειονται τα πηλινα σκευη. Παντως πρεπει να ειναι βαρια και να εχουν καπακι.
Οταν βραζει το νερο, ριχνουμε το ρυζι με ενα χωνι, ουτως ωστε να σχηματιστει μια πυραμιδα που η κορυφη να εξεχει 2 / 3 χιλιοστα απο το νερο.
Κουναμε το σκευος 2 /3  φορες οσο βραζει για να φαρδυνουμε την βαση της πυραμιδας, και αφηνουμε να βρασει για 10 λεπτα σκεπασμενο.
Μολις περασουν τα 10 λεπτα, αποσυρουμε το σκευος απο την φωτια, σκεπαζουμε το ρυζι με μια πετσετα διπλωμενη και τοποθετουμε επανω το καπακι.
Αφηνουμε για 15 λεπτα.
Στο μεταξυ, βαζουμε το βουτυρο σε τηγανι, κοβουμε το λουκανικο και το ψηνουμε μεσα στο βουτυρο, φροντιζοντας να το  διαλυσουμε οσο δυνατον με ενα ξυλινο κουταλι η πηρουνι.
Ριχνουμε το λουκανικο στο ρυζι, ανακατευουμε καλα, προσθετουμε το τριμμενο τυρι και σερβιρουμε ζεστο ζεστο.

Σημειωσεις: εαν χρησιμοποιησουμε ρυζι arborio αυξανουμε το νερο κατα 50% και το αφηνουμε στην φωτια για περιπου 15 λεπτα.
Inspiegabilmente, a Mantova sono andata per la priva volta qualche anno fa. 4 se ricordo bene.


Inspiegabilmente infatti, visto che la distanza da Milano è relativamente breve. Non dirò, e non dico che si potrebbe fare una gita in giornata. A livello di distanza sicuramente si. Ma la città è così bella, così ricca di gioielli architettonici e naturali, che minimo minimo bisogna starci 2 giorni.
Non mi dilungo oltre, qui, chi vuole, può avere delle informazioni.
Inutile dire che da allora ci sono stata ancora.
Dunque, il risotto alla pilota non si prepara come tutti sappiamo si faccia un risotto.
Intanto usiamo l’acqua e non il brodo. Inoltre, non si fa la mantecatura, e il risultato finale deve essere un riso sgranato.
Non è il risotto classico, non è il riso pilaf, è il risotto come si prepara a Mantova.
E qui sottolineiamo che alla pilota non si riferisce a piloti di aerei o di formula 1.
Pila è il luogo dove si lavora il riso e piloti i lavoratori.
 Ingredienti:
-          160 gr. di riso vialone nano (in alternativa arborio)
-          uguale quantità di acqua
-          1 salamella di 100 gr.
-          30 gr. di burro
-          sale
-          grana grattugiato
Procedimento:
In una pentola dal fondo pesante (adatte quelle di coccio), facciamo bollire l’acqua salata.
Quando bolle, con un imbuto facciamo cadere il riso, di modo che formi una piramide la cui punta fuoriesce dalla acqua di 2-3 mm. Copriamo e facciamo cuocere per 10 minuti. Scuotiamo un paio di volte la pentola per allargare la base della piramide.
Trascorsi i 10 minuti, ritiriamo dal fuoco, copriamo il riso con un telo, (uno strofinaccio da cucina pulito e ripiegato un paio di volte va benissimo) e mettiamo il coperchio.
Lasciamo per 15 minuti.
Intanto mettiamo in una padella il burro e cuociamo la salamella cercando di sbriciolarla con una forchetta di legno.
Versiamo la salamella fumante sul riso, sgraniamo, aggiungiamo il grana e serviamo subito.
Nota: se usiamo il riso arborio aumentiamo del 50% l’acqua e cuociamo per 15 minuti.

4 commenti:

Lenia ha detto...

Dev essere divino!Bravissima!Un bacione!

Caterina Molinaro ha detto...

Mi piace,,,e mi ha messo fame!

Francesca ha detto...

E' un piatto di cui avevo sentito parlare ma non sapevo come si faceva...grazie!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ ha detto...

Με πρώτη ματιά ο νους μου πήγε στους πιλότους και λέω "τι διάολο ρυζότο μπορεί να φτιάξει ένας πιλότος;"
Μετά διάβασα το κείμενο και κατάλαβα, αλλά την νοστιμιά του την φαντάζομαι!
Ειδικά με κάποιο καπνιστό χωριάτικο (Μανης πχ) θα είναι ανυπέρβλητο!
Είναι και σπυρωτό, συν τοις άλλοις!!

Καλό βράδυ!

Posta un commento